domingo, 19 de fevereiro de 2017

AMANHECER



Desperta antes do amanhecer.
Vai ver o primeiro raio de sol.
Deixa dilatar-se a tua pupila,
surpresa  com a luz primordial.
O brilho.
Luzem trêmulas as folhas dos arbustos,
as pétalas,
o orvalho.
Os pássaros lançam setas,
o ar palpita.
Estás a ver o nascer do mundo.
Estás imerso no nascer do mundo.
Como um feto,
a primeira chuva da estação,
a pupa,
o girino,
um primeiro grito.
Mas não grites.
Silencia, solene,
diante da cena
que tens o privilégio de presenciar.
Nunca mais verás um amanhecer assim.
Será único.
Fica atento.
Respira profundamente.


MATENIĜO

Vekiĝu antaŭ la tagiĝo.
Iru vidi la unuan sunradion.
Lasu, ke via pupilo malfermiĝu,
surprizita de la origina lumo.
La helo.
Lumas treme folioj de arbusto,
petaloj,
la roso.
Birdoj pafas sagojn,
la aero pulsas.
Vi vidas la naskiĝon de la mondo.
Kiel feton,
la unuan pluvon de la sezono,
pupon,
ranidon,
unuan krion.
Sed ne kriu.
Silentu, solene,
antaŭ tiu sceno,
kiun vi privilegie ĉeestas.
Vi ne plu vidos egalan mateniĝon.
Ĝi estas unika.
Atentu.
Spiru profunde.

4 comentários: