sexta-feira, 24 de setembro de 2021

mouco

 


PSV Ser 2021



mouco fruto pendente do flexível galho

em vão te agradecem as bocas pelo sumo 

 

mouco céu noturno a luzir prata

embalde te fitam deslumbrados os sombrios olhos

 

mouco rio que flui eternamente

pouco adianta molhar os pés cansados em teu úmido cristal

 

mouco pássaro que madruga à fresta da janela

inútil despertar contigo sem teu voo

 

mouco passo de um homem pela rua

debalde tentar seguir-te a órbita

 

mouco solitário solo de sopro

na música de um verso inesquecível

de nada vale falar-te

resta ouvir

 

 

 

surda

 

surda frukto pendanta de fleksebla branĉo

vane buŝoj dankas cin por suko

 

surda nokta ĉielo arĝente luma

senrezulte cin ravite rigardas ombraj okuloj

 

surda rivero eterne fluanta

nenion valoras malsekigi lacajn piedojn en cia humida kristalo

 

surda birdo kiu matenas ĉe breĉo de fenestro

senutile vekiĝi kun ci sen cia flugo

 

surda paŝo de homo surstrate

ne indas peni sekvi cian orbiton

 

surda soleca solo de blovinstrumento

en muziko de neforgesebla verso

ne eblas al ci paroli

sufiĉas aŭdi

7 comentários:

  1. Tiaj melankoliaj notoj vibrantaj je la fono de ĉiu verso ne sukcesis fariĝi surdaj, poeto...

    ResponderExcluir
  2. Ja tiu belega poemo ludas transcendan melankolian melodion. Gratulon, poeto!

    ResponderExcluir
  3. DE LONGE... ONI DIRAS KE LA PRONOMO CI NASKIG'IS KAJ FRUE MORTIS.
    KAJ NUN, JOZEF' ? JES AÙ NE? Amarílio Carvalho

    ResponderExcluir
  4. Vere surda, soleca, sola estas la solo de blovinstrumento, kiu konsistas poeto mem. Tamen sufiĉas aŭdilegi Poezion. Poeto estas detalo!

    ResponderExcluir