PANTANOSO MUNDO

Mais um genocídio na fieira da História. Triste episódio, como tristes são todos dessa espécie. Passam os séculos, os homens não aprendem.

Desta vez em Mianmar. Budistas al massacrar maometanos, com muitas complicações (sociais, políticas, econômicas) de permeio.

De longe, olho o quadro com tristeza infinita. Mas percebo em mim, oculta, uma estranheza a mais. Procuro, acho. Trata-se de um preconceito, e cuido de examiná-lo com atenção. E me descubro, estupefato: nunca imaginaria budistas a cometer massacre! Pois não são os budistas os homens mais mansos, pacíficos e compassivos deste mundo?

            Estúpido preconceito, se me permito o pleonasmo!

            Por que seriam os budistas mais protegidos que os demais seres humanos contra a hediondez? Por que seriam eles menos sujeitos à boçalidade que os cristãos, judeus, hinduístas, xintoístas, islamitas, ateus?  Ou que os torcedores de um time de futebol?

            Convenhamos – digo a mim mesmo –, não são as religiões ou quaisquer outras crenças que hão de remover pessoas do limbo da sandice e da crueldade.

Tudo depende do que se faz com as crenças. E o que se faz, pode-se fazer também sem elas.

            Pantanoso mundo!

MARĈA MONDO

            Unu plia genocido en la vico de la Historio. Malĝojiga okazaĵo, kiel malĝojigaj estas ĉiuj de tiu speco. Pasas jarcentoj, la homoj ne lernas.

            Ĉi-foje en Birmo. Budhanoj masakras mahometanojn, kun multe da komplikaĵoj (sociaj, politikaj, ekonomiaj) meze.

            De malproksime, mi rigardas la scenon kun senfina bedaŭro. Sed mi perceptas en mi kaŝitan kroman senton pri strangeco. Mi serĉas, mi trovas. Temas pri antaŭjuĝo, kaj mi pretas ekzameni ĝin atente. Kaj mi trovas en mi, kun granda surprizo: mi neniam supozus, ke budhanoj povus masakri! Ĉu budhanoj ja ne estas la plej mildaj, pacemaj kaj kompatemaj homoj en ĉi tiu mondo?

            Stulta antaŭjuĝo, se mi permesas al mi la pleonasmon!

            Kial budhanoj estus pli ŝirmataj ol la ceteraj homoj kontraŭ abomenaj agoj? Kial ili estus malpli inklinaj al brutaleco ol kristanoj, judoj, hindoj, ŝintoanoj, islamanoj, ateistoj? Aŭ ol adeptoj de iu futbalteamo?

            Konsentu – mi diras al mi mem –, ne religioj aŭ iaj ajn aliaj kredoj iam forigos homojn el la rando de frenezeco kaj krueleco. Ĉio dependas de tio, kion oni faras per tiuj kredoj. Kaj tio, kion oni faras, oni povas fari ankaŭ sen ili.

            Marĉa mondo!