quarta-feira, 30 de maio de 2018

RENASCER



Renascer

Baldur Ragnarsson

A doçura do momento surgiu em nós
fádica, etérea, inapreensível
como a sombra de uma sombra.

Como a sombra de uma sombra
suave é o sonho em nossos corações
como o perfume de uma flor invisível
como o luar sobre olhos fechados.

E já não somos os mesmos.
Sonhamo-nos longe
liquidamos nossa matéria
anulamos nossas distinções entre nobreza e vilania
culpa e inocência
saber e ignorância.

Sonhamos no real
somos o real no sonho
liquidados e renascidos a um só tempo.

E as palavras já não são palavras
a terra não é terra
nem o céu céu.
(Trad. PSV)



Renaskiĝo
Baldur Ragnarsson
La dolĉo de la momento aperis en ni
fea, ŝvebeca, nekaptebla
kiel ombro de ombro.

Kiel ombro de ombro
mildas la sonĝo en niaj koroj
kiel odoro de nevidebla floro
kiel lunolumo sur fermitaj okuloj.

Kaj ni ne plu estas la samaj.
Ni sonĝis nin for
detruis nian materion
nuligis niajn distingojn de noblo kaj malnoblo
kulto kaj senkulpo
scio kaj nescio.

Ni sonĝas en la realo
realas en la sonĝo,
detruitaj kaj renaskitaj en la sama tempo.

Kaj la vortoj ne plu estas vortoj
la tero ne tero
nek la ĉielo ĉielo

Baldur Ragnarsson:
Celebrado poeta islandês (1930),
com extensa obra original em Esperanto.

4 comentários:

  1. Dankon por donaci al ni tiun belegan poemon intense lirikan. Poezio estas tio!

    ResponderExcluir
  2. Kara Paulo, vi ne nur bele poetas, sed ankaŭ genie tradukas. Dankon!

    ResponderExcluir
  3. Com todo respeito ao senhor Baldur, prefiro os poemas do próprio blogueiro.

    ResponderExcluir
  4. Memoras al mi la mitologian Fenikson, sed homa.
    Gratulon, kara.

    ResponderExcluir