domingo, 7 de outubro de 2018

LUSCO

Foto PSV - 10/2018


há árvores que douram antes de morrer
caem as folhas num último lampejo
secam os galhos exangues a espetar o céu
voeja rápido um pássaro 
sopra arisca uma brisa 
tomba lusco o crepúsculo
arfa a árvore 
em lenta agonia
o mais belo caminho do fim é a via do silêncio


BLINDO

ekzistas arboj kiuj oriĝas  antaŭ ol morti
falas folioj je lasta ekbrilo
sekiĝas branĉoj sensuke pikantaj la ĉielon
traflugas birdo subite
blovas brizo disa
falas bruske krespusko
la arbo mise spiras
en malrapida agonio
plej bela vojo en la fino estas silenta pado

4 comentários:

  1. Lindo poema! Lindo desenho, agora colorido! Se está viva, a árvore também doura e perde as folhas no outono. Mas renasce.

    ResponderExcluir
  2. Kia perfekta poemo! Gratulon, Poeto!
    Ĝi silente lulas nian animon, kaj ni estas feliĉa almenaŭ dum tiu magia momento!

    ResponderExcluir