terça-feira, 29 de julho de 2025

o retorno

 

 
PSV jul 2025
 
 

Muitos anos depois, voltou à praça.

O chão era outro, mais civilizado,

as luzes, brilhantes e muito brancas.

As pessoas voltavam para casa, para encerrar o dia.

Não era sábado, em que os jovens

passeassem em busca de olhares.

A banca de jornal já não vendia jornal,

os bancos de cimento já não tinham anúncios

de um ingênuo comércio de outrora.

Não havia engraxates a propor brilho aos pés.

Não soava a música alegre dos alto-falantes

e os carros passavam quase sem ruído.

Não se vendia algodão doce na esquina,

nem frapê na leiteria.

A praça era outra.

Só perduravam ele e a velha estátua,

no centro do largo.

Ambos atônitos.

 

 

la reveno

 

Post multaj jaroj, li revenis al la placo.

La pavimo estis nun alia, pli civilizita,

la lumoj brilaj kaj tre blankaj.

La homoj revenadis hejmen, por fini la tagon.

Ne estis sabato, kiam gejunuloj

promenis, serĉe de rigardoj.

La ĵurnalbudo jam ne vendis ĵurnalojn,

la cementaj benkoj jam ne surhavis anoncojn

pri ia naiva iama komerco.

Ne troviĝis ŝuciristoj proponantaj helon al piedoj.

Laŭtparoliloj ne sonigis gajan muzikon

kaj aŭtomobiloj preterpasis preskaŭ senbrue.

Ne estis vendistoj de koton-dolĉaĵoj,

nek laktofrostaĵo en la laktovendejo.

Tiu estis alia placo.

Restis nur li kaj la malnova statuo,

en la mezo de la placo.

Ambaŭ perpleksaj.


7 comentários:

  1. O retorno à praça é chocar o presente com o passado. Lindo poema, Paulo!

    ResponderExcluir
  2. Reveno tra la temptunelo al niaj pasintaj rememoraĵoj povas ne esti gratulindaj, se ni ne permesus ke la ĝuoj estu spiritaj. La realaĵoj ne ĉiam kongruas al niaj imagitaj pensoj. Tamen, iam la memoraĵoj estis realaj kaj daŭre plezurigas nin.

    ResponderExcluir
  3. Que maravilha! Ler esse poema, foi música para os meus ouvidos!

    ResponderExcluir
  4. LA REVENO é uma imersão em nossas próprias memórias. É uma viagem no tempo.
    Recentemente visitei algumas regiões do bairro onde cresci e a décadas só visitava pontos específicos. Quanta transformação...

    ResponderExcluir
  5. La preciza priskribo igas klara la bildon, kiu nin ravas. Nia elekto estas Inter esti malnova statuo aŭ la vekiĝinta poeto ene de ni. Bela beletraĵo!

    .

    ResponderExcluir
  6. Poemo kun parfumo de nostalgio! Tempo pasas; ĉio pasas. Ankaŭ ni pasas; tamen ni ne kredas tion.

    ResponderExcluir
  7. Mia kara amiko...estas plezuro legi viajn verkojn. Ĉi poemo estas revinda memoraĵo. La skribmaniero, la versoj, la vortoj kunportas nin al nia interna universo da travivaĵoj. Gratulon kara!

    ResponderExcluir