Do outro lado do mundo

 

Se o mundo tivesse lado, eu teria falado com gente do outro lado do mundo. Para ser mais apropriado, com nossos antípodas. Foi pelo Zoom, este campeão de popularidade que congrega gente de todo lugar: decididamente, o mundo ficou muito pequeno.

Aconteceu em 18 de março de 2021, em meio à terrível pandemia do coronavirus. Madrugada no Brasil, 4 da tarde en Sidnei, na Austrália. Estavam presentes mais de sessenta Esperantistas de vários países da Ásia e Oceania, mais alguns da Europa. A convite, falei a eles, com toda a simplicidade, sobre a nossa maltratada Mata Atlântica e os esforços de Lelia Salgado e Sebastião Salgado para salvar o paraíso da completa devastação. Ao final, ouvi manifestações de interesse, solidariedade, emoção, comunhão.

Somos todos feitos da mesma substância, irmanados pelos mesmos interesses globais. E falando o mesmo idioma, Esperanto, que nos iguala em cidadania. 

Esperanto é civilização.

 

 

ĈE LA ALIA FLANKO DE LA MONDO

 

Se la mondo havus flankon, mi estus parolinta al homoj el la alia flanko de la mondo. Pli ĝuste, kun niaj antipoduloj. Tio okazis per Zoom, ĉi tiu ĉampiono de populareco, kiu kunvenigas homojn el ĉiuj lokoj: sendube, la mondo fariĝis tre malgranda. 

Tio okazis je la 18-a de marto 2021, meze de la terura kronvirusa pandemio. Estis nokte en Brazilo, kaj la 4-a posttagmeze, en Sidnejo, Aŭstralio.  Ĉeestis pli ol sesdek Esperantistoj el pluraj landoj en Azio kaj Oceanio, krom kelkaj el Eŭropo. Invitite, mi parolis al ili, tute simple, pri nia mistraktata Atlantika Arbaro kaj pri la strebado de Lelia Salgado kaj Sebastião Salgado por savi la paradizon de kompleta detruo. Fine, mi aŭdis esprimojn de interesiĝo, solidareco, emocio, kunsentemo.

Ni ĉiuj konsistas el unu sama substanco, ni estas fratoj ĉe la samaj tutmondaj interesoj. Kaj ni parolas unu saman lingvon, Esperanton, kiu nin egaligas laŭ civitaneco.

Esperanto estas civilizo.