terça-feira, 8 de janeiro de 2013

FLOR DE CERA




enquanto os homens
canhestramente
tentam construir flores artificiais
com ridículos resultados
a flor de cera
sobre a pedra fria
imita as flores artificiais dos homens
com irônica perfeição



VAKSO-FLORO

dum  la homoj
fuŝe klopodas
konstrui  artefaritajn florojn
kun ridindaj rezultoj
la vakso-floro
sur malvarma ŝtono
imitas artefaritajn florojn de homoj
kun ironia perfekteco


5 comentários:

  1. Se via rigardo ne estus bone gvidata de viaj sentoj, tiaj floroj ne gajnus tiujn versojn...
    Gratulojn.

    ResponderExcluir
  2. Delikata, ĉarma kaj pensiga poemo tre bele verkita.
    Kiaj mildaj floroj!
    Gratulon, Poeto!

    ResponderExcluir
  3. Majstre aranĝitaj versoj por paroli pri filozofiaĵo tre profunda! Gratulon, Paulo!

    ResponderExcluir
  4. Belega poemo! Praviĝas la kvin krisignoj! Jes, kompreneble pensiga. Do... Ĉu iel, iu, ia rilato al iu artefarita lingva floro, perfekte naskiĝinta el ŝtonaj historiaj lingvoj, same belaj tamen, kara Paulo? Ho, bone! Ja ne eksplikiĝas floroj, poemoj, beleco!!!

    ResponderExcluir
  5. Só agora consigo postar meu comentário: ótimo poema, Paulo! E a foto está belíssima!

    ResponderExcluir