segunda-feira, 3 de setembro de 2012

DESPEDIDAS



em meio às luzes que boiavam inquietas
o navio partiu
em plena noite
como um imenso paquiderme
percorreu a curva lenta do porto
e sumiu além
eu estava por perto
e vi as despedidas
nenhum dos meus agitava os lenços brancos
no navio
ou no cais
mas eu senti a melancolia da despedida

por que hei de sentir a melancolia de todas as despedidas do mundo?
Palermo, agosto 2012



ADIAŬOJ

meze de lumoj, kiuj flosis malkviete
foriris la ŝipo
en plena nokto
kiel grandega pakidermo
ĝi laŭiris la malrapidan kurbon de la haveno
kaj transen malaperis
mi ĉeestis
mi vidis la adiaŭojn
neniu mia familiano svingis blankan tukon
en la ŝipo
aŭ sur la kajo
sed mi sentis la melankolion de adiaŭo

kial mi devas senti la melankolion de ĉiuj adiaŭoj en la mondo?
Palermo, aŭgusto 2012

Um comentário:

  1. Ótima na forma e na ideia! Belíssima, diriam os italianos, hão de dizer os esperantistas, dizemos nós, os privilegiados que conhecemos o poeta.

    ResponderExcluir