domingo, 23 de abril de 2023

o louco

 

PSV abr 2023 


A duas esquinas de mim vive um louco. Grita, gesticula, pragueja, gargalha, e se agita na calçada, e no meio da rua, e careteia assustadoramente. Louco e escandaloso, e por isso duplamente incômodo, por ser louco e por ser escandaloso. Há loucos quietos e loucos escandalosos, e estes últimos são duplamente inconvenientes. Os não loucos passamos ao largo dos loucos mansos, e não nos importamos com eles. Os escandalosos nos fazem mudar de calçada ou mesmo evitar a tal esquina.

Não compreendemos a loucura. Ela nos assusta, quando nos grita; a outra, fingimos que não existe. Na verdade, toda loucura nos assusta, quando damos de cara com ela.

No fundo, sabemos que temos todos uma partícula daquela misteriosa substância da sandice, no fundo de nós. Por isso preferimos passar de passo apressado pela esquina, como se aquilo que ali se agita não fosse uma pessoa – apenas um louco.

Agimos como as autoridades: ignoramos o louco da esquina, por não saber lidar com a nossa própria loucura.

frenezulo

Du stratangulojn for de mi, vivas frenezulo. Li krias, sakras, gestas, ridegas kaj senĉese moviĝas sur la trotuaro kaj meze de la strato, kaj timige grimacas. Freneza kaj skandala, kaj tial duoble malkomfortiga, ĉar freneza kaj skandala. Ekzistas frenezuloj kvietaj kaj frenezuloj skandalaj, kaj ĉi tiuj lastaj estas duoble malkonvenaj. Ni, la nefrenezaj,  preterpasas la kvietajn frenezulojn, kaj ni ne interesiĝas pri ili. La skandalaj devigas nin transiri al la aliflanka trotuaro, aŭ eĉ eviti tiun stratangulon. 

Ni ne komprenas frenezon. Ĝi timigas nin, kiam ĝi krias al ni; pri la alia, ni ŝajnigas, ke ĝi ne ekzistas. Fakte, ĉia frenezo nin timigas, kiam ni vidas ĝin vizaĝo al vizaĝo.

Efektive, ni scias, ke ni ĉiuj havas eron de tiu mistera substanco de freneco, en la fundo de ni. Tial ni preferas rapide preterpasi la stratangulon, kvazaŭ tio, kio tie moviĝadas, ne estus homo - nur frenezulo.

Ni agas kiel la aŭtoritatuloj: ni ignoras la stratangulan frenezulon, ĉar ni ne scias pritrakti nian propran frenezon. 


terça-feira, 18 de abril de 2023

noite

 

 
PSV 2022
 
 

ó noite que me trazes afago

no âmago da tua escuridão

que me trazes liberdade na ausência de rumo

que me ofuscas com tua irresistível obscuridade

me ensurdeces com tua música inaudível

noite longa e pacífica

calma e imutável

imemorial noite secreta

banha-me noite como banhas os arbustos

umedece meus lábios como se foram frutos verdes

esfria-me como esfrias a terra cansada

sopra-me noite o teu hálito perfumado

repousa noite

e deixa que eu repouse em ti minha alma fatigada

dá-me o momento de não saber e não sofrer por não saber

dá-me um turno de paz

noite amiga

pois amanhã terei o embate  da luz mais uma vez

 

nokto

 

ho nokto kiu alportas kareson

en la interno de via mallumo

kiu alportas liberecon en foresto de direkto

kiu min blindigas per via nerezistebla obskuro

min surdigas per via neaŭdebla muziko

longa paca nokto

trankvila senŝanĝa

praa sekreta nokto

banu min nokto kiel vi banas arbustojn

malsekigu miajn lipojn kvazaŭ nematurajn fruktojn

malvarmigu min kiel vi malvarmigas lacan grundon

blovu min nokto per via parfuma buŝodoro

ripozu nokto

kaj lasu min ripozigi en vi mian elĉerpitan animon

donu al mi momenton por nescii kaj ne suferi pro nescio

donu al mi tempon de paco

amika nokto

ĉar morgaŭ mi denove  la alfrontos la lumon


domingo, 16 de abril de 2023

perplexidade

 

PSV abr 2023


à plena luz do dia o homem bateu-me ao portão:

- dá-me uma rosa!

- para que me pedes uma rosa, homem?

- é para uma santa.

- quê rogas à santa, homem?

- rogo pela saúde de minha mãe.

- quê se passa com sua mãe, homem?

- está a agonizar no leito, desenganada.

- escolhe entre as rosas a mais bela, homem.

foi-se o homem com sua rosa, com sua santa, com sua mãe.

fez o que pôde.

eu permaneci aquém do portão, com minha perplexidade.

 

perplekso

 

en plena taglumo la homo frapis ĉe mia kradpordo:

- donu al mi unu rozon!

- por kio vi petas unu rozon, homo?

- por ofero al sanktulino.

- kion vi petos de la sanktulino, homo?

- mi petos sanon por mia patrino.

- kio okazas al via patrino, homo?

- ŝi agonias sur lito, senespere.

- elektu inter la rozoj la plej belan, homo.

foriris la homo kun sia rozo, kun sia sanktulino, kun sia patrino.

li faris sian eblon.

mi restis ĉe mia flanko de la kradpordo, kun mia perplekso.

 

quinta-feira, 13 de abril de 2023

a bela flor amarela

 

PSV - 04/2023


        A bela flor amarela
        parece que quer voar;
        meu coração, como ela,
        em segredo, quer sonhar.

        A flor não sabe do céu,
        nem o coração do sonho.
        Resta-me o verso que é meu,
        em que sonhar eu me ponho...

        La majesta floro flava
        staras kvazaŭ flugopreta;
        en la koro amohava
        staras deziro sekreta.

        Floro ĉielon ne konas
        kaj koro sonĝi ne scias.
        Nur pri versoj mi disponas,
        tra versoj mi fantazias...