terça-feira, 21 de junho de 2022

mar inatingível

 
PSV jun 2022
 
 

Minha casa não fica ao pé do mar.

Da janela diviso a poderosa montanha,

a névoa, os pássaros ruidosos, o tímido cão,

 e estremeço pela ausência do fluido mar.

No entanto, o que está longe me sustenta.

O desejo remoto,

a veleidade insustentável,

o verso nunca traçado,

o pensamento exilado,

o som  subterrâneo.

A nostalgia do mar inatingível.

O essencial não fica ao pé de mim.

Também se vive do que não se tem.

 

 

Neatingebla maro

 

Mia hejmo ne staras apud la maro.
Tra la fenestro mi vidas la potencan montaron,

nebulon, bruemajn birdojn, timeman hundon,

kaj mi ektremas pro foresto de la fluida maro.

Tamen, min subtenas tio, kio staras for.

La fora deziro,

la netenebla frivolo,

la neniam verkita verso,

la forpelita penso,

la subtera sono.

La nostalgio de neatingebla maro.

La esenco ne staras apud mi.

Oni vivas ankaŭ el tio, kion oni ne havas.


 

sexta-feira, 17 de junho de 2022

o trato

 

 
PSV - jun 2022
 

    A guerra entre Rússia e Ucrânia não é assim uma coisa totalmente insensata. Vê-se em meio à selvageria algum sistema, uma certa organização. Há por exemplo a “regra dos 50 por 50”. Os russos entregam 50 corpos de soldados ucranianos em troca de outros 50 russos. Parece justo.  Compõe-se uma lista cuidadosa, que cada lado pode conferir, para que o trato funcione com confiabilidade. Tudo bem documentado, para que não haja fraude. Finda a troca, prosseguem as bombas, para que se produzam mais corpos, sem os quais não pode haver trato.

    Quanto aos vivos, terão sua vez de serem promovidos a mortos.

    Quanto às centenas de corpos de crianças massacradas, não é  preciso trato. São apenas crianças.  

 

 

interkonsento

 

    La milito inter Rusujo kaj Ukrainujo ne estas entute sensenca afero. Oni vidas, meze de sovaĝaĵoj, ian sistemon, ian organizon. Ekzemple, estas la “regulo 50 kontraŭ 50”. Rusoj transdonas 50 korpojn de ukrainaj soldatoj, interŝanĝe kontraŭ aliaj 50 rusaj. Ŝajnas juste. Oni kunmetas zorge faritan liston, kiun ĉiu flanko povas kontroli, por ke la interkonsento funkciu fidinde. Ĉio bone dokumentita, por eviti fraŭdojn.  Post la interŝanĝo, rekomenciĝas la bomboj, por ke oni produktu pli da korpoj, sen kiuj ne eblas interkonsento.

    Koncerne la vivantojn, ili havos sian vicon esti promociitaj al mortintoj.

    Koncerne la centojn da korpoj de masakritaj infanoj, ne necesas interkonsento. Ili estas nur infanoj.



quinta-feira, 2 de junho de 2022

o que é que houve no céu?

 

 
PSV - maio 2022 


    — O que é que houve no céu?

    por que no céu tanta luz?

    — Se você não percebeu,

    não é o Sol que a produz,

 

    ela vem de peito alado

    que um outro peito aninhou,

    e do carinho somado

    muita luz reverberou...

 

 

    — Kio nova en ĉielo?

    kial en ĝi tia brilo?

    — Atentu, ke tia belo

    ne de Suno estas filo,

 

    sed de brusto de birdeto,

    kiu parulon ekamis

    kaj per silenta dueto

    la firmamenton ornamis...


quarta-feira, 1 de junho de 2022

catarata

 

 
PSV jun 2022
 
 

Velha, miúda e encanecida.

De uns anos para cá, também os olhos encaneceram, e uma névoa pálida foi tomando conta das coisas. Tornou-se o mundo um grande véu leitoso, onde só havia sons.

Já não podia andar, já não sabia procurar comida e água, não via rostos, não via paisagens. 

O jeito foi refugiar-se no passado, nas antigas imagens de alegria e de pranto, de gozo e de decepção, de prazer e de dor. Esquecidos desejos voltaram, impossíveis e fantasiosos; voltava à infância pobre, à ingênua,  modesta mocidade. Passado e presente se mesclavam atrás da branca nuvem nos olhos.

 

Afinal, chegou o dia da graça. Quando voltou do hospital, tinha o riso da felicidade desenhado na boca engelhada. Olhava o céu, as paredes, a roupa no varal, os pombos no telhado, o rosto admirado das pessoas. E dava gritinhos de alegria pura, a ensaiar passinhos de dança:

- Estou enxergando! Estou enxergando!

Ela voltara ao mundo. E todos, à volta, exultaram com ela.

Finalmente, tinha sido operada a catarata.

 

 

katarakto

 

Maljuna, eta, blankhara.

De kelkaj jaroj, ankaŭ la okuloj blankiĝis, kaj pala nebulo iom post iom kovris ĉion. La mondo fariĝis ia granda lakteca vualo, kie ekzistas nur sonoj. 

Ŝi jam ne povis piediri, jam ne povis serĉi nutraĵon kaj akvon, ŝi ne vidis vizaĝojn, ne vidis pejzaĝojn.

Restis la ebleco eskapi en la pasintecon, en la antikvajn scenojn de ĝojo kaj ploro, de ĝuo kaj elreviĝo, de plezuro kaj doloro. Forgesitaj deziroj revenis, neeblaj kaj fantaziaj; revenis la malriĉa infana tempo, la naiva, modesta junaĝo.  Pasinteco kaj nuntempo miksiĝis malantaŭ la blanka nubo en la okuloj.

 

Fine, alvenis la tago de graco. Kiam ŝi revenis el la hospitalo, ŝi havis ridon de feliĉo desegnitan sur la sulkoplena buŝo. Ŝi rigardis la ĉielon, la murojn, la vestojn sub la suno, la kolombojn sur la tegmento, la mirplenan mienon de homoj. Kaj ŝi eligadis krietojn de pura gajo, provante danci per hezitaj paŝoj:

— Mi vidas! Mi vidas!

Ŝi revenis en la mondon. Kaj ĉiuj, ĉirkaŭ ŝi, ekĝojis kun ŝi.

Fine ŝi estis operaciita de katarakto.