na pálida tarde de sábado
três homens sentados na calçada
são homens pobres e bêbedos
a julgar pelos andrajos
pela garrafa de cerveja quente
que a cada um fornece goles cáusticos
são felizes
com suas feições sérias
compenetradas
enquanto trocam ideias de duvidosa gravidade
não há ninguém na rua
além dos três homens na calçada
e sua garrafa
de quando em quando passa um carro
um cão peregrino
uma lufada de ar
todos ignoram aquela assembleia inusitada
de que falam não importa
falam de nada
basta que tenham consigo
a mais antiga das humanidades
- a comunhão
en pala sabata posttagmezo
tri viroj sidas sur trotuaro
ili estas malriĉaj ebriaj viroj
se oni konsideras iliajn ĉifonajn vestojn
la botelon kun varma biero
kiu al ĉiu liveras kaŭstikajn glutojn
ili estas feliĉaj
kun siaj seriozaj mienoj
severaspektaj
dum ili interŝanĝas ideojn de dubinda graveco
neniu troviĝas sur la strato
krom la tri viroj sur trotuaro
kaj ilia botelo
iam kaj iam preterpasas aŭto
pilgrimanta hundo
aerblovo
ĉiuj ignoras tiun nekutiman kunsidon
ne gravas pri kio ili parolas
ili parolas pri nenio
sufiĉas ke ili havas kun si
la plej antikvan homecon
- la komunecon
