FOLHAGEM NA PEDRA

sempre me comoveram as folhas que nascem nos desvãos da pedra

que sobrevivem sem terra  sem humus

pela graça da escassa humidade do ar

pela migalha dos pássaros

pela imprevista generosidade da chuva

pelo vapor longinquo  das profundezas

estoicas humildes improváveis

fragilidade vegetal  premida pela mineral rudeza

veludo entre ferros

harpa entre tambores

pálido verdor  em meio a cinzenta solidez

macia carícia para olhos  que abrem mão das grandes paisagens

para contemplar a pequenez obstinada dos discretos heroismos

FOLIOJ SUR  ŜTONO

ĉiam emocias min la folioj kiuj naskiĝas en breĉoj de ŝtonoj

kiuj postvivas sen tero sen humo

pro la graco de la avara humido de aero

pro la panero de birdoj

pro la neatendebla bonfaro de pluvo

pro la fora vaporo el la profundaĵoj

stoikaj humilaj malprobablaj

vegetaĵa malfortiko premita de minerala krudo

veluro inter feraĵoj

harpo inter tamburoj

pala verdo meze de solida grizo

mola kareso al okuloj kiuj rezignas pri grandaj pejzaĝoj

por kontempli  la obstinan malgrandecon de diskretaj heroaĵoj