O meu amor caminha no
quintal,
por
entre as folhas da parreira
e os
galhos do sentimento.
Acaricia
os gomos das pitangas
e
lambe o orvalho que cintila num pedregulho.
Chinelo
raso no mato,
narinas
escancaradas ao hálito do mundo
resumido
entre muros.
Respira
a calma alegria da estação,
palmilha
torrões de terra imemorial,
flutua
sobre teias de aranha
e
suas memórias.
O meu
amor é leve,
tênue,
brando,
benigno,
a
singrar,
macio.
O meu
amor é.
EN LA KORTO
Mia amo iras en la korto,
inter la folioj de vinberujo
kaj la branĉoj de sentoj.
Ĝi karesas berojn de
pitangoj
kaj lekas roson, kiu
rebrilas sur ŝtono.
Malaltaj pantofloj sur la herbo,
naztruoj larĝe malfermitaj al la spirblovo de la mondo
resumita inter muroj.
Ĝi spiras la trankvilan ĝojon de la sezono,
surpaŝas aglomeraĵojn de pragrundo,
ŝvebas super araneaĵoj
kaj ties rememoroj.
Mia amo estas malpeza,
fajna,
milda,
benigna,
krozanta,
mola.
Mia amo estas.
Meus deus! Isso está bonito demais! Ser Poeta é pra quem pode. Será que em Esperanto fica tão bonito quanto em português?!
ResponderExcluirJen fajna, milda kaj tre bela poezia amdeklaro al la vivĝojo!
ResponderExcluirLindo mesmo! A sensação que passa é de amor leve, limpo, simples...
ResponderExcluirBendito o olhar que protetor se faz e comunga com a Natureza, a beleza da vida.
ResponderExcluir