TRÊS INSTANTÂNEOS

VAIDADE PÓSTUMA

“Quando eu morrer, me arrumem direitinho! Quero baton, rouge e purpurina nos cílios. Adoro purpurina nos cílios.”

“Pode deixar.”

(De lado:)

“Que nada. Não confio. Na hora, vão dizer que não precisa.”

RECORDE

Sempre que podia, sentava-se na varanda para ver o pôr do sol. E sempre se comovia.

Foi para o Guinness, como o mais triste dos homens.

AUTODISCIPLINA

Saiu da livraria satisfeito com sua força de vontade: não comprou um só livro. E olha que a Poesia Completa de Manoel de Barros estava em oferta!

Como prêmio, entrou na loja ao lado e comprou um barbeador elétrico.

POSTMORTA KOKETECO

“Kiam mi mortos, tiam vi zorge prizorgu min! Mi volas ruĝajn lipojn, rozkoloran pudron kaj ŝminkon sur la okulharoj. Mi amegas ŝminkitajn okulharojn.”

“Ni faros tion.”

(Flanke:)

“Ba! Mi ne fidas. Kiam alvenos la horo, ili diros, ke tio ne necesas.”

REKORDO

Ĉiam, kiam li povis, li sidiĝis en la verando por rigardi la sunsubiron.  Kaj li ĉiam emociiĝis.

Oni enmetis lin en la Guinness-libron, kiel la plej malĝojan homon.

MEMDISCIPLINO

Li iris el la librovendejo kontenta pri sia volforto: li aĉetis eĉ ne unu libron. Kaj konsideru, ke la Kompleta Verkaro de Baldur Ragnarsson estis vendata kun rabatego!

Premie, li envenis la apudan vendejon kaj aĉetis elektran razilon.