terça-feira, 28 de março de 2017

RECONCILIAÇÃO


Quando te reconcilias,
é com com tuas mãos,
com teus pés,
com tua pele.
Vê como repiram, aliviados.
Vê como fica macio o chão que pisas.
Mais suave a ladeira,
menos ávida a sede,
mais calmo e exato o teu gesto.
Ouve.
Tua voz ganha meio abaixo,
e um certo veludo.
A fruta que comes,
a água que bebes,
o teu hálito
ganham todos a cor bege.
Porque quando te reconcilias com alguém,
é contigo que o fazes.
Celebra.


KUNREPACIĜO

Kiam vi kunrepaciĝas kun iu homo,
tio estas kun viaj manoj,
kun viaj piedoj,
kun via haŭto.
Vidu, kiel ili spiras pli facile.
Vidu, kiel fariĝas milda la grundo, kiun vi surpaŝas.
Pli milda la deklivo,
malpli avida la soifo,
pli trankvila kaj preciza via gesto.
Aŭskultu:
via voĉo ricevis duontonon suben,
kaj ian veluran tembron.
La frukto, kiun vi manĝas,
la akvo, kiun vi trinkas,
via spiro,
ili ĉiuj ricevis la koloron bejan.
Ĉar kiam vi repaciĝas kun iu homo,
kun vi mem vi repaciĝas.
Celebru.

4 comentários:

  1. Muito significativo, tanto o texto quanto o desenho. Parabéns!

    ResponderExcluir
  2. Via delikata poemo milde trankviligis mian lacan koron.
    Dankon, Poeto!

    ResponderExcluir
  3. Mais um belo desenho, mais um belo poema! O tema foi muito bem escolhido, lição para todos nós. Ótimo, Paulo!

    ResponderExcluir
  4. Donace al la avido de legantoj, jen franda nova poemo. Ĝia trompema facileco forma kaŝas juvelojn temajn, ritmajn, brilajn. Min plaĉas ĝia laŭtvoĉa legado.

    ResponderExcluir