Praia das Dunas, Cabo Frio, abril 2019
Foto PSV
Quem ama
guarda um segredo
que não pode
revelar,
uma flor que
não tem medo
de brotar à
beira-mar.
O mar é onda
de sal,
a flor é cor
e aroma,
o mar beija
o areal,
a flor, a
mão que a toma.
Assim será
cada dia
daquele que
sabe amar,
o perfume
que irradia
uma flor à
beira-mar...
FLOR´ KAJ MAR´
Amo estas tre subtila
mistero. Jen do komparo:
ĝi estas iom simila
al floro apud la maro.
La mar´ eterne ondumas
kaj al sablo ĉiam venas,
la flor´ konstante parfumas
la manon, kiu ĝin prenas.
Se vi volas la Ĉielon
sur la ter´ , en paco rara,
vi nur sekvu la modelon
de la floro apudmara...
Muito lindo!
ResponderExcluirJen la bela triopo: Naturo, Poezio kaj Koro...
ResponderExcluirDum la mondo militas, poetoj venas kaj montras al ni la magion de ilia rigardo kaj ni lernas pri brleco!
Dankon!
Vidis mi, kontemplis, plukis,
ResponderExcluirKiom da floroj, vivaj, sekaj!...
Sed kapablon ilin vidi
Nur bona poezio vekas...
La flor´ poezia konstante parfumas
ResponderExcluirla manon, kiu ĝin prenas... aŭ ĝin donas.
Este comentário foi removido pelo autor.
ResponderExcluirSaluton. La poezio estas tre bela,
ResponderExcluirO Mestre das Quadras
ResponderExcluirvolta a brilhar
à beira mar...
Belíssima fotografia!
ExcluirPoeto, vi vere estas la majstro de ni ĉiuj.
ResponderExcluirPli kaj pli via poezio fariĝas pli bela, rafinita, universala.
Paulo Sérgio vere grana poeto
ResponderExcluir