Foto PSV - abril 2019
Tive ímpetos de levar
a um jovem que sofre um pequeno frasco de perfume.
Toda a gente tem
perfume.
Uns são adocicados,
alguma vez enjoativos; outros secos, compenetrados, muito sérios; outros ainda
intensos, acaso escandalosos, a locupletar o ambiente com exageração; e há os
discretos, que só se percebem em cuidadosa proximidade. Para cada pele, um
perfume.
Só não há pessoa
inodora.
Cabe a cada um apurar
o respectivo aroma, ao longo dos dias, ao correr dos passos.
Muita vez a dor
visita
e traz lágrima, e
queixume.
Deixa passar a
desdita
sem perder o teu
perfume.
PARFUMO
Mi ekhavis la impeton
alporti al suferanta junulo etan parfumboteleton.
Ĉiu persono havas
parfumon.
Unuj estas dolĉaj,
eventuale iom naŭzaj; aliaj sekaj, enmemiĝemaj, tre seriozaj; ankoraŭ aliaj
intensaj, eble skandalaj, plenplenigantaj la medion troe; kaj ekzistas la
diskretaj, kiujn oni perceptas nur je zorga proksimeco. El ĉiu haŭto, unu aparta
parfumo.
Sed ne ekzistas
senodora homo.
Koncernas ĉiun
fajnigi sian propran aromon, laŭlonge de la tagoj, laŭ la irado de paŝoj.
Foje, la doloro
blovas
kaj forpuŝas vian
lumon.
Malgraŭ tio, ĝi ne
povas
forpreni vian
parfumon.
Delikata rimarko, poeto!
ResponderExcluirDankon!
Delikata sed intensa estas la parfumo sur la korpo de tiu poezio ŝajnigante esti prozo. Kie la neekzistanta limo?
ResponderExcluirVia bela kaj intensa poeziaĵo profunde tuŝis mian koron.
ResponderExcluirA quadrinha final é preciosa!
ResponderExcluir