A disciplina do amor

 

  

Leio, a conta-gotas, o delicioso “A disciplina do amor”, da recém-falecida Lygia Fagundes Telles. Sempre gostei da literatura de diário, mas esta tem um sabor a mais: uma espécie de diário não datado, a misturar relatos da vida real e da vida de imaginação. Escrito com leveza e despojamento, sem perda de elegância e fluência. Textos enxutos, geralmente curtos e certeiros. Dizem um pouco, deixam outro tanto para a imaginação do leitor. A nobre função da verdadeira literatura – fazer pensar.

Um primor, este registro despretensioso do quotidiano, em que a mente afiada do escritor olha o mundo divertida, às vezes assustada, outras vezes intrigada, e nos entrega instantâneos que à maioria de nós passam despercebidos. “Ô, Deus!” – ela repete.

Lygia olha o mundo com perspicácia e nos convida para o espetáculo: uma gota de mercúrio que cai do termômetro quebrado; o gato que se esconde na cave; um pouso no Hotel dos Viajantes; a lista dos sintomas básicos da neurose; enchentes afogando cidades; etc, etc..

O fascínio das pequenas coisas pode dar sentido à vida. Sempre é possível olhar e pensar, pensar...

 

La disciplino de amo

 

Mi legas, guto post guto, la bonegan “La disciplino de amo”, de la antaŭ nelonge forpasinta Lygia Fagundes Telles. Al mi ĉiam plaĉis literaturo en formo de taglibro, sed ĉi tiu havas kroman bonguston: ĝi estas speco de sen-data taglibro, kiu miksas raportojn el la reala vivo kun tiuj de la vivo de imagemo. Verkita malpeze kaj simple, sen perdo de eleganteco kaj fluo. Senornamaj tekstoj, ĝenerale nelongaj kaj trafaj. Ili malmulton diras, sed lasas iom al la imagemo de la leganto. La nobla funkcio de vera literaturo — pensigi. Ia juvelo, ĉi tiu senpretenda registraĵo pri la ĉiutaga vivo, en kiu la akra menso de verkisto rigardas la mondon, jen amuzite, foje timigite, foje mire, kaj transdonas al ni scenojn, kiuj al la plej multaj el ni preterpasas, nerimarkitaj. “Ho Dio!” — ŝi ripetas.

Lygia rigardas la mondon kun sagaco kaj invitas nin al la spektaklo: guto da hidrargo falinta el termometro rompita; kato kaŝinta sin en kelo; gastiĝo en Hotelo de Vojaĝantoj; la listo de bazaj simptomoj de neŭrozo; inundoj dronigantaj urbojn, k.a., k.a..

Raviĝo pri etaj aferoj povas doni sencon al la vivo. Ĉiam estas eble rigardi kaj pensi, pensi...