Pinga mansa a chuva lenta,
parece até que o céu chora;
mas pra folhagem sedenta
é pura festa, lá fora.
A chuva é como a vida,
nela tudo tem lugar:
o que é pra um dor sentida
é pra outro festejar.
A chuva se deve olhar
com olhos de uma criança,
à vida se deve dar
o olhar da confiança.
Gutas la pluvo serena,
ŝajnas, ke ploras ĉielo;
por la foli´ , ĝojo plena,
kaj por la floro, mielo.
La vivo pluvon similas,
en ĝi ĉio povas esti:
dum por unu ĝi rebrilas,
alia devas postresti.
La pluvon nepre rigardu
per okuloj de infano;
pri la vivo nepre gardu
la komprenon de fidano.
Via serena pluvo de poezio mildigas la sekan teron de nia koro... Dankon, Poeto! Feliĉan Kristnaskon!
ResponderExcluirFicou ótimo!
ResponderExcluirBelegas ambaŭ versioj.
ResponderExcluirMi memoris Zamenhof: Pluvas, pluvas kaj pluvas...
ResponderExcluirPluvo gardas ĝiajn magiojn.
Gratulon!