Brotou a flor amarela
num vaso de terra rasa
e perguntou, tagarela:
“Quem é a dona da casa?”
Eu respondi: “Atrevida!
Nesta casa há uma rainha,
em meio às flores nascida,
a que mais perfume tinha!”
A florzinha emudeceu
e se fechou em redoma.
Você veio e devolveu
a ela o seu aroma...
FLAVA FLORO
Eta flava flor’ burĝonis
en vazo. Kaj kvazaῠ homo
ĝia voĉo laῠte sonis:
“Kiu estras en ĉi-domo?”
Kaj mi respondis: “Aῠdace!
Regas reĝino ĉi tie,
ŝi la hejmon regas pace,
eĉ floroj amas ŝin pie!”
La flavaj petaloj svenis
kaj la floro honte mutis.
Sed vi bonkore alvenis
kaj en ĝin parfumon ŝutis...
Tre delikata kaj pura poezio por niaj okuloj kaj oreloj! Dankon!
ResponderExcluirO mestre das quadras! Ter delikata!
ResponderExcluirRigardante florojn, poetoj ĉiam vidas belecon kaj sentas parfumon...
ResponderExcluir