Foto PSV - julho 2018
Existe na montanha um caminho
vedado a ilusões e desencantos,
discreto, estreito, sinuoso, enquanto
constantemente leva o passo acima.
De terra seca e pedra, circundando
em lentas voltas a dura subida,
a sábia, obstinada e quieta trilha
conduz no rumo próprio o caminhante.
Assim no alto monte, assim na vida.
Se queres ascender como pessoa,
escolhe a sinuosa e lenta via.
Escolhe a paciência, em que se esconde
a paz do persistente peregrino,
do chão ao céu, do céu ao chão, ao longe.
LA VOJO
Troviĝas
sur montaro eta vojo
malpermesata al la iluzio,
diskreta kaj sinua, dum la
iro
konstanta al pli alta,
supra loko.
El seka, ŝtona tero ĝi konsistas,
kaj malrapide , per
kurboj, alfrontas
la eta pado saĝa,
malkomforta,
la krudan kondukadon sur
deklivo.
Nu, tiel sama kiel sur
montaro
estas la vivovojo. Se vi
emas
ascendi kiel homo al la
alto,
serpentuman paŝadon vi
elektu,
kaj kiel pacienca
pilgrimanto,
trovos pacon, kaj teran
kaj ĉielan.
Foto lindíssima da serra da Mantiqueira! Soneto mais lindo ainda!
ResponderExcluirBelegaj foto kaj soneto! Pli kaj pli viaj poemoj fariĝas fajnaj poeziaj juveloj, kiuj pacigas nian animon. Gratulon, Poeto!
ResponderExcluir