UMA PEQUENA OBRA DE ARTE

Casaquinho de bebê

Autora: Beth Rose (Lorena/SP)

Foto PSV - nov. 2018

Um casaquinho azul de crochê, destinado a um recém-nascido que se vista com elegância para se apresentar ao mundo, é acaso uma obra de arte. Transpõe a barreira do nobre artesanato para impor-se pura arte. A autora, Beth Rose, receba pois, com nossos cumprimentos, o título de artista, além de artesã. Dá gosto ver.

A arte do crochê se perde no tempo. Na Idade Média, vinda provavelmente da algum país árabe, alcança a Espanha, firma-se na França e se dissemina pelo mundo. Em Portugal, faz parte de entranhada tradição, segundo a qual as moças que o praticam são consideradas “prendadas” e muito aptas para o casamento. (Que não nos ouçam as atuais belicosas feministas...)

A palavra designa o pequeno gancho que, na extremidade da agulha, puxa o fio e forma a característica forma de trança e renda: “croc”, em francês.

Uma delicadeza!

ETA ARTVERKO

Eta blua manteleto destinita al ĵus-naskito, kiu elegante  vestiĝu per ĝi por sin prezenti al la mondo, estas certe artverko. Ĝi transpasas la baron de la nobla manfaritaĵo kaj sin montras kiel pura arto. La aŭtoro, Beth Rose, akceptu do, kune kun niaj gratuloj, la titolon de artisto, krom manfaristo. Estas plezuro rigardi ĝin.

La arto kroĉeti perdiĝis en la prahistorio. En Mezepoko, probable ĝi venis el iu araba lando en Hispanujon, fimiĝis en Francujo kaj disvastiĝis tra la mondo. En Portugalujo, ĝi estas parto de profunda tradicio, laŭ kiu junulinoj ĝin praktikantaj estas konsiderataj kiel “talentaj” kaj tre taŭgaj por edziniĝo. (Tion ne aŭdu la nuntempaj batalemaj feministinoj...)

Tiu vorto signifas etan hokon, kiu situas en unu ekstremaĵo de stangeto, per kiu oni alkroĉas fadenon kaj formas karakterizan plektaĵon kaj punton: “croc”, en la franca lingvo.

Vera delikataĵo!