Peça de Rodin
Foto PSV - 2017
O médico é chamado para admissão de
mais um idoso no Abrigo S. Vicente. Amputado de ambos os membros inferiores, na
altura das coxas.
- Quantos anos de idade?
- 41 em cada perna, doutor.
- Diabetes? pressão alta? problemas de
circulação?
- Não, senhor.
- O que aconteceu com as suas pernas?
- Há dois anos, fui atravessar a rua,
veio uma moto apitando entre os carros e me jogou longe. E saiu disparada, que
não deu tempo nem de anotar a placa. Me levaram ao hospital, de onde saí
depois de uns dias, sem a perna esquerda. Há 10 meses, novamente atravessando
uma rua, veio outra moto; antes que me pegasse, um sujeito atrás de mim me
empurrou. Caí e fui levado ao hospital. Ninguém me perguntou nada. Saí de lá
sem a perna direita.
(Silêncio.)
- Precisando de alguma coisa?
- Bem, doutor, cheguei aqui ontem, e
trouxe uns pacotes de biscoito. Pegaram meus biscoitos...
BISKVITOJ
La kuraciston oni vokis por akcepti unu plian maljunulon en la Azilo
Sankta Vincento. Li havas ambaŭ gambojn amputitaj je la mezo de la femuro.
- Kiomjara vi estas?
- Ĉiu mia gambo estas 41-jara, doktoro.
- Ĉu vi suferas de diabeto? alta sangpremo? problemoj en la
sangcirkulado?
- Ne, sinjoro.
- Kio okazis al viaj gamboj?
- Antaŭ du jaroj, kiam mi trairis straton, motorciklo alvenis bruege
inter la aŭtoj kaj min ĵetis malproksimen. Kaj forkuris rapide, tiel ke ne
estis tempo eĉ por noti ĝian ŝildnumeron. Iu portis min al hospitalo, el kie mi
foriris post kelkaj tagoj, sen la maldekstra gambo. Antaŭ dek monatoj, mi
denove provis trairi straton, alvenis alia motorciklo; antaŭ ol ĝi batis min,
iu homo malantaŭ mi puŝis min. Mi falis kaj estis portita al hospitalo. Neniu
demandis de mi ion ajn. Mi eliris el tie sen la dekstra gambo.
(Silento.)
- Ĉu vi bezonas ion?
- Nu, doktoro, mi alvenis ĉi tien hieraŭ, kaj mi alportis kun mi kelkajn
pakaĵojn da biskvitoj. Iu prenis miajn biskvitojn...
Às vezes querem nos levar tudo... Como sempre maravilhoso,pai! Bjs
ResponderExcluirKia malbona sorto, la povrulo...
ResponderExcluirEn dsterminitaj situacioj ecx la medicinistoj nenion povas fari...
Brila kaj ironie rafinita rakonto pripensigas nin pri
ResponderExcluirla malhumaneco de 'l homoj...
Sufiĉo kaj neceso de ĉiu preciza vorto. Tiu minimumo rekreas la krudon de trafiko, azilo, parto de sanservoj. Egalvaloras vivo kaj biskvitoj.
ResponderExcluirInfelizmente, ainda que com todos os avanços, a medicina ainda não conseguiu tratar o problema moral da humanidade.
ResponderExcluirDa relatividade das coisas: há um momento em que o pacote de biscoito é a maior riqueza do mundo. Ótimo conto, alto estilo de sempre.
ResponderExcluir