Serra da Mantiqueira
Foto PSV 2018
às doze horas e cinquenta e quatro minutos
da última sexta feira
começou o inverno
desde então as folhas secam
os homens secam
enrubesce o poente
emurchece o desejo
a névoa invade as manhãs e as mentes frientas
o som se propaga mais nítido e com ele a melancolia
as videiras entristecem a lucubrar o próximo vinho
há cristais invisíveis no ar
há um vento que carrega sombras
há vontade de acender a chama que aqueça mãos e dúvidas
o inverno é lanoso
avesso ao riso
introverso
cismático
reservado
esquivo
dissimulado
mas como é sedutor o inverno
vintro
je la dek-dua horo kaj kvindek kvar
minutoj
de la lasta vendredo
komenciĝis la vintro
ekde tiam sekiĝas folioj
sekiĝas homoj
ekruĝas la krepusko
ekŝrumpas la deziro
nebulo invadas malvarmajn matenojn kaj
mensojn
sono iras pli forte tra la aero kaj kun
ĝi melankolio
vitejoj malĝoje konjektas la proksiman
vinon
troviĝas nevideblaj kristaloj en la
ĉielo
vento portas ombrojn
ekestas emo bruligi flamon por varmigi
manojn kaj dubojn
vintro estas laneca
malinklina al rido
introspekta
revema
rezerviĝema
fuĝema
malsincera
sed kiel alloga estas la vintro
Adorei o "ekŝrumpas la deziro"...
ResponderExcluirHarmonio estas celebri vintron vintre, someron somere kaj tiel plu. Diversecon nin instruas la Vivo. Kiom ni lernas el la Naturo?
ResponderExcluir"sed kiel alloga estas la vintro" - pravas la Poeto,
ResponderExcluirĉar vintre ni povas halti kaj resti solaj kun ni mem,
akompanataj nur de vino kaj poezio...
Sabes ser generoso até mesmo com o inverno...
ResponderExcluirGostei! Apesar de preferir o verão.
Eu gosto do inverno: Introspectivo, parado, fazendo o tempo ser quase eterno. Neste ano, acho que a Natureza está um pouco atrasada.
ResponderExcluirTudo por um verso: "como é sedutor o inverno"! Linda foto.
ResponderExcluir