segunda-feira, 5 de setembro de 2016

QUERER



Tu queres,
e o teu querer te fatia
com a lâmina de gume inextinguível.
Queres todo o tempo,
como um ogro faminto,
como um recém nascido,
como o chão seco quer chuva.
Se não podes viver sem desejo,
serve-te dele
com a moderação mesma
com que sorves a taça de vinho,
com o cuidado leve do artesão
que molda o pote de argila.
Se não podes viver sem querer,
apazigua-te com ele
e chama-o para junto de ti,
enquanto estás a caminho.


VOLO

Vi volas,
kaj via volo vin tranĉas
per klingo eterne akra.
Vi volas, konstante,
kiel malsata ogro,
kiel ĵusnaskito,
kiel seka grundo volas akvon.
Se vi ne povas vivi sen deziro,
tiam servu vin
kun la sama modereco
kun kiu vi ensorbas pokalon da vino,
kun la sama zorgo malpeza de metiisto,
kiu modlas poton per argilo.
Se vi ne povas vivi sen volo,
tiam interpaciĝu kun ĝi,
kaj voku ĝin al vi,
dum vi estas survoje.

8 comentários:

  1. Belíssimas reflexões, em forma de poesia, sobre o inevitável desejar humano. "Se não podes viver sem querer, apazigua=te com ele...": belo conselho, belos versos! Paulo, grande poeta!

    ResponderExcluir
  2. Portugale, la fonemika tavolo serve al precizo versa; esperante, instiga koncizo de versa precizo.

    ResponderExcluir
  3. Pensiga poemo! Nur forta volo sukcesas moderigi ribelemajn dezirojn.

    ResponderExcluir
    Respostas
    1. [Komento al via komento]

      Denove, Nazaré:
      Ĉio, kion vi diras, fariĝas poezio!...

      Excluir
  4. Dum mi legis vian poemon mi memoris pri alia granda verkisto: Ŝekspiro. La diferenco temis pri la elekto de la verbo. Li uzis esti kaj vi, voli.
    Gratulon, kara!

    ResponderExcluir
  5. Com a licença do poeta, foi para o Louco! Poema espetacular! Inspiradíssimo!

    ResponderExcluir
  6. Kion mi povas diri post tiuj laŭdoj? - Mian opinion.
    Ĝi estas: Belega poemo !!!

    ResponderExcluir
  7. Bonvolu akcepti la miron kaj admiron de tiu ĉi modesta via poezilernanto kaj “eterna komencanto“ en la arto poeziumadi...

    ResponderExcluir