ESPERANTO, INTERNET, CALOR HUMANO

103-o Congresso Mundial de Esperanto

Faculdade de Direito da Universidade de Lisboa, julho 2018

Foto PSV

Há poucos dias recebi da República Tcheca a seguinte mensagem em Esperanto:

“Saudações,

duas vezes por ano, publico um livreto de cem páginas - ´Leituras´- com artigos, contos e ensaios curtos, para leitura fácil. No blog de Vasil encontrei o seu conto, que me agradou e que pretendo incluir no ´Leituras´. Em troca, envio-lhe o último volume, em anexo.

Desejo-lhe saúde e tudo de bom.

Jindřiška Drahotová, República Tcheca”

Explicando:

Publiquei em dezembro de 2018, neste blog, o “Pequeno conto de Natal”(https://blogdopaulosergioviana.blogspot.com/2018/12/pequeno-conto-de-natal.html). Meu amigo Vasil Kadifeli, redator da simpática revista virtual “Estrela Turca” me fez a gentileza de reproduzir o texto na sua publicação mensal (que a cada número ganha mais admiradores).

A Sra. Jindřiška Drahotová, que eu não conhecia (mas que passa imediatamente a ser uma boa amiga),  lá na República Tcheca, leu o conto na revista turca e me avisa que vai reproduzi-lo na sua antologia semestral ´Leituras´, de textos simples em Esperanto. Detalhe: ela participa de um grupo de Esperantistas com necessidades especiais. 

Agora me diga: o mundo desses Esperantistas não é de um humanismo encantador?

Esperanto, internet e calor humano - que mistura fecunda!

ESPERANTO, INTERRETO, HOMA VARMO

Antaŭ nemultaj tagoj, mi ricevis el Ĉeĥa Respubliko la jenan mesaĝon en Esperanto:

Saluton,

mi dufoje jare eldonas centpaĝan libreton - LEGAĴOJ - kun sufiĉe mallongaj artikoloj, fabloj kaj eseoj por facila legado. En blogo de Vasil mi trovis vian rakonton, kiu plaĉas al mi kaj mi intencas envicigi ĝin en LEGAĴOJ. Reciproke mi sendas la lastan volumon al vi en aldonaĵo. 

Kun deziro sano kaj ĉio bona

Jindřiška Drahotová, Ĉeĥa respubliko

Mi klarigas:

Mi publikigis en ĉi tiu blogo, en decembro 2018, la “Etan Kristnaskan rakonton” (https://blogdopaulosergioviana.blogspot.com/2018/12/pequeno-conto-de-natal.html) . Mia amiko Vasil Kadifeli, redaktanto de la simpatia monata revuo “Turka Stelo”, faris al mi la ĝentilaĵon reprodukti tiun tekston en sia monata organo (kiu post ĉiu numero gajnas pli da admirantoj).

S-ino Jindřiška Drahotová, kiun mi ne konis (sed tuj farias bona amikino), tie en Ĉeĥa Respubliko, legis la rakonton en la turka revuo kaj sciigis min, ke ŝi reproduktos ĝin en sia semestra antologio ´Legaĵoj´, de simplaj tekstoj en Esperanto. Detalo: ŝi partoprenas en grupo de handikapitaj Esperantistoj.

Nun, diru al mi: ĉu la mondo de tiuj Esperantistoj ne estas kortuŝe humanisma?

Esperanto, Interreto kaj homa varmo - kia fekunda miksaĵo!