Foto PSV - out. 2018
o sol horizontal do fim da tarde
incendeia as folhas
que já vão frágeis em textura
pobres de seiva
tênues véus de escassa serventia
prestes a deitar ao solo
a luz que as atravessa
resta a derradeira cor
o leve embalo do vento
a vida passou
eu fiz o que pude
FOLIOJ
la horizontala suno antaŭ vespero
bruligas foliojn
jam malfortajn en sia teksaĵo
preskaŭ sensukajn
maldikajn vualojn preskaŭ senutilajn
kiuj baldaŭ faligos sur la grundon
la lumon ilin trapasantan
restas lasta koloro
eta balanciĝado en vento
la vivo pasis
mi faris kion mi povis
A foto motivou este belo haicai em
loucoporcachorros.blogspot.com.br
de autoria de meu erudito irmão André Vianna
A foto motivou este belo haicai em
loucoporcachorros.blogspot.com.br
de autoria de meu erudito irmão André Vianna
folhas se dissolvem
à perpendicular
luz solar
folioj dissolviĝas
sub la perpendikulara
suna lumo
Poema comovente. A foto é belíssima.
ResponderExcluirCom sua permissão, vai para o Louco.
ResponderExcluirVere kortuŝa kaj pensiga belega poemo! Jes, ankaŭ mia olda koro pensas, ke "la vivo pasis / mi faris kion mi povis".
ResponderExcluirAntau viaj melankoliaj versoj, mi audace demandas: cxu estas la vivo kiu pasas au estas ni?
ResponderExcluirCom muita honra, vejo meu pobre haicai também inspirado na belíssima fotografia.
ResponderExcluir